2007

Januari
05 -> bloed prikken in Leiderdorp
13 -> ongesteld geworden
22 -> Echo maken
24 -> 19.30u prik laten zetten in Leiderdorp (pregnyl)
26 -> 9.00u Zaad brengen in Leiderdorp
-> 11.00u IUI in Alphen

Februari
9 t/m 16 -> Ikke ziek thuis

Maart
01 -> recept ophalen bij de apotheek
13 t/m 23 -> Puregon spuiten. Dit is de eerste keer dat we moeten spuiten ipv hormonen slikken, Erg spannend wel in het begin.
15 Tussendoor ook nog even op controle bij mijn Dr. in Daniel den Hoed met het oog op de Hodgkin, maar gelukkig gaat dat allemaal goed.
19 -> eerst het ziekenhuis gebeld voor hoe laat ik terecht kon voor een echo. Dat kon al snel dus daar die morgen heen.
22 -> 11.40u weer een afspraak voor een echo...kijken hoe de stand nu is. Het eitje is groot genoeg dus we maken afspraken over het vervolg.
24 -> 20.00u Pregnyl prik halen
26 -> 10.30u Zaad naar laboratorium
-> 12.00u IUI (nr 4)
En dan maar weer afwachten.

April
8 -> eerste Paasdag, toch weer ongesteld
10 -> op de derde dag, het ziekenhuis gebeld en toch maar meteen weer begonnen met nog een poging. Dus puregon prikken maar weer. We weten nu hoe het gaat.
18 -> 13.50 Echo,daarna door naar Groot-Ammers. Mijn zus is jarig.
20 -> 10.30 zaad inleveren bij het Laboratorium
-> 12 IUI (nr 5)
En maar weer afwachten, maar nu zal het toch wel een keer?

Mei
2 -> Trouwdag vrienden, wij ceremonimeesteren
4 -> Ik voel en weet gewoon al weer dat het mis is. Echt even een zware dag vandaag. Gelukkig is God daar en weet Hij dat ik afleiding nodig heb. Vandaag wordt ik dan ook gebeld door mijn leidinggevende, met de vraag of ik tijdelijk onze coordinerend begeleider wil gaan ondersteunen door 2 dagen per week op kantoor te gaan werken, met evt in de toekomst zelfs de mogelijkheid om tweede coordinerend te worden. Aanvankelijk voel ik me zeer vereerd en voel ik het als leiding van boven, maar het maakt me tegelijkertijd ook wel onzeker en er komen allerlei vragen omhoog. Ga ik nu kiezen voor carrière ipv moederschap? Toch grijp ik de kans, stort ik me er maar gewoon in en zal ik wel zien hoe God mijn wegen leidt.
Wat betreft het ziekenhuis hebben we het allebei even helemaal gehad en we besluiten een flinke pauze in te gaan lassen. We hebben nog 1 IUI poging te gaan, maar nu zien we het nut er even helemaal niet meer van. Eerst maar eens verder richten op elkaar, op leuke dingen doen, nieuwe uitdagingen op het werk en niet te vergeten onze nieuwe gemeente de Meerkerk. Dat God ons daar wil hebben ervaren we wel duidelijk.
9 -> We gaan voor het eerst kennismaken met de kringleiders van onze evt. eigen kring. We maken kennis en delen ook iets over onze strijd rondom kinderwens. Heel bijzonder is te merken dat in deze kring van 6 jonge stellen, wij niet de enige zijn die deze strijd kennen. Het is nog erg nieuw en spannend, maar we hebben er vertrouwen in. Het gaat goed komen met deze kring. God geeft ons deze plek om te groeien.
25 t/m 28 -> Samen met twee vrienden gaan we daar de Pinksterconferentie van Opwekking. Op zaterdagavond tijdens de gebedsgenezingsdienst besluit ik naar voren te gaan en voor mij, voor ons te laten bidden. Een bijzonder moment, maar ook heel spannend. Want als iemand dan voor genezing van je lichaam bid en hij zijn vertrouwen daarover uitspreekt, dan komt ook wel de vraag, bij ons in elk geval, wat nu. Hoe ga je hier nu verder mee om? Moeten we het nu gewoon afwachten en zal God ons op de gewone natuurlijke weg zegenen of mogen we misschien later toch ook nog weer gebruik maken van ziekenhuis middelen? Ik besluit deze vragen los te laten en maar te zien hoe het zal lopen. Tegen onze vrienden spreek ik echter in geloof uit dat GK en ik volgend jaar met zijn drieen mee naar Opwekking zullen gaan. Ik wil het geloven en dus doe ik deze geloofsstap. Geweldig om te merken hoe onze vrienden hierop reageren. Dat bemoedigt.
31 -> Vandaag gebeld om een afspraak voor een CT te maken. Longfoto's en CT's voor de Hodgkin controles, hebben een tijd niet gekund, omdat er dan toch steeds een kans van zwangerschap was, maar nu ga ik die eerst maar weer een keer plannen. Toch ook wel fijn om weer eens zwart op wit te krijgen dat het wat dat betreft echt goed met me gaat.
Verder ben ik inmiddels druk met het maken van een persoonlijk assessment omdat ik wil gaan proberen de opleiding tot coordinerend begeleider te gaan doen. Wat een spanningsvolle klus is dat zeg. Je moet zo naar jezelf kijken en bovendien blijft in mijn gedachten de vraag spelen of carrière en kinderwens wel samen kunnen gaan.

Juni
4 -> Vandaag de CT scan in de Daniel den Hoed kliniek in Rotterdam.
7 -> Het spannende Groepsassesment voor de opleiding tot coordinerend begeleider in Hoofddorp. Daarna meteen naar huis, waar mijn vriendinnen al op mij wachten. We gaan stappen in Haarlem en blijven daar ook een nachtje in een B&B slapen.
21 -> Omdat het toch blijft kriebelen, hebben we een gesprek aangevraagd bij een gynaecoloog. We, of misschien ik vooral, willen weten of een 6e IUI nog zin heeft, of dat we ook meteen naar IVF door zouden mogen. Hij verteld dat we sowieso voor IVF mogen kiezen nu, maar dat dat ook nog wel heel wat van je vraagt. Hij verteld in grote lijnen hoe dat in zijn werk gaat en eerlijk gezegd schrikken we daar nog wel van terug. Het lijkt ook allemaal zo kunstmatig en nou ja er komen veel vragen omhoog. Wat betreft IUI, zit er wat betreft het ziekenhuis geen limiet van 6 aan. Vanuit hen zou het vaker mogen, maar je moet daar ook nog wel vertrouwen in hebben. We gaan naar huis me veel nieuwe info en gaan er eerst nog maar eens rustig over nadenken.

Juli
11 -> Vandaag heb ik sollicitatiegesprek gehad voor de functie 2e coordinerend begeleider. Ik heb lang getwijfeld of ik wel moest solliciteren, maar heb de kans toch maar genomen, hoewel ik me er niet echt zeker van voelde. Aan het eind van de dag kreeg ik via mijn leidinggevende meteen te horen dat ik het niet was geworden, maar de andere kandidaat ook niet. Wat mij betreft raadden ze me aan om eerst rustig de cursus te gaan doen en mezelf te ontwikkelen in mijn (on)zekerheid. Nou ik moet zeggen dat het een opluchting voor me was. Ik ben altijd zo blij als God door de keus van anderen mij de weg wijst en dat ik dan in mezelf ook meteen ervaar...Ja dit is GOED. Ik haal opgelucht adem.
13-15 -> Mijn neefjes komen logeren. Gezellig.
21 -> We vertrekken op fietsvakantie door Nederland. GK op zijn nieuwe fiets en ik met mijn nieuwe verstelbare stuur...we zijn er helemaal klaar voor.

Augustus
9 -> We zijn weer thuis
10 -> We reizen af naar Friesland, naar het ziekenhuis van Leeuwarden om daar ons nieuwe kleine neefje te bewonderen. Net een paar dagen uit de couveuse krijgt GK als lid van de familie de primeur om hem vast te houden.
23 -> Een client van mijn groep, is overleden en wordt vandaag gecremeerd. We hebben een mooie afscheidsbijeenkomst met zijn allen.

September